Strek i rekninga kan vere gøy!

Somme tider går ikkje alt etter planen. Eller ganske ofte her hos oss i Gate 3. Som denne helga, då vi skulle på sundagstur. Vi hadde baka pizzasnurrar, pakka godisrestar frå laurdagen, ved, fyrstikker og kveikje, ekstra klede om små monster skulle bli kalde eller våte - endåtil dopapir hadde vi hugsa! Vi var heilt unormalt budde til turen, og eg burde vel skjønt at det ikkje ville passere sånn heilt utan vidare.

Vi skulle køyre nokre kilometer, gå gjennom skogen eit lite stykke og finne ein fin plass på berga ved havet. Der skulle vi leike, ete, tenne bål og kose oss. Men då vi kom til bilen, byrja noko å demre for monstermamma; Var det ikkje slik at barnesetet til minimonsteret vart flytta over i bestemora sin bil forrige veke, medan ho passa ungeflokken? Og var det kanskje også slik at vi hadde gløymt å flytte det tilbake på plass etterpå? 

Det var tilløp til skjelvande, små monsterlepper - men heldigvis vart det raskt godtatt at vi heller kunne spasere ein tur ned under brua og kose oss der. Ned på tunet att, plukke med sparkesykkel, trakke gjennom hagen for å ta snarvegen ned. Men au, der fekk eit monster akutt magevondt og hadde ikkje lenger lyst til å gå den lange, korte vegen til øya - og opplegget måtte endrast igjen.

Så vi gjekk berre nokre steg tilbake, snudde oss nitti grader, trakka over gjerdet til hagen - og etter ei rask rådslagning vart trampolina peika ut som ideell leirplass. Sju hopp på kvar, ned på rumpa, opne sekken, fram med maten!

Det slo meg der vi sat, at dette fort kunne blitt feil, om vi tillot oss å bli skikkeleg skuffa fordi plan A ikkje funka, eller plan B for den saks skuld. Men denne sundagen tok småmonstera endringane på strak arm, og turen nedanfor huset vart nok minst like bra som den lange turen vi opprinneleg hadde tenkt. Det er fint det!

Og: ofte er det kanskje vi vaksne som har størst problem med å forholde oss til hindringar i vegen, for i vårt hovud har vi teikna bilete av kor fint og flott alt skal bli når vi gjer det sånn og slik, og kor lukkelege og snille borna skal bli om vi planlegg og ordnar eit svært opplegg. Og så kan ein minipiknik i hagen faktisk vere meir enn nok. Og av og til heilt perfekt.